Pyrene Goi mendi zeharkaldia-Lintza
2017/02/19 Linza
Garai batian Alta Ruta Belagua zena, Belaguako aterpetxia itxi ondoren pixka bat umezurtz geratu zan. Azken joerak ikusita, ibilaldixa izatetik lasterketa antolatzera pasatu ziran eta Pyrene Goi Mendi Zeharkaldia izena eman ziuen oin dala bost bat urte.
Baneukan lehenagotik ere hona juteko gogua, aurreko formatuan ere. Baina gauza bat dala, eta bestia dala, azkenian aurten suertatu da.
Bikotekako lasterketa izanik, hona jutia ez geneukan aurrikusita Javik beste konpromezu batzuk zeuzkalako, baina Saülek motibatuta, eta ibilbidia 2000m ingurukua izango zala esanda, Altitoy eta Pierra gainian zaudenez, Javik konpromezuak alde batera laga, eta bertara jutia pentsatu genduan.
Lasterketa domekan zanez, eta Pierra buruan, zapatuan demaseko mendi bueltia eman genduan. Kike ere etorri zan, eta hirurok paliza handi bat hartu genduan. Beraz, domekan ikuskizun zaukagun zenbateraino errekuperatu ginan zapatuko neketik.
Breafinga eman zaben, esperota bezela, 2000m inguru. Lehenengo igoeran kranpoiekin egingo genitxuan bi zati La Pakizara. Ondoren Budogia alderuntz jungo ginan, eta bukatzeko berriz La Pakiza inguruan pare bat buelta.
Breafingian mendi lasterketetako makina asko, podiumetan ibiltzen diran hainbat aurpegi ezagun Javi beraz aparte, Aritz Egea, Adur Mendizabal, Iokin Garai, Iñigo Alzola, Arantzazu, Aitor Otamendi (hau RAIDetan ere onenetarikua), Axier Alonso, Iñaki Uribe-Etxebarria... edozeinek zeukan arrazoi nahikua podiumian aisa sartzeko
Adrian Legarra eta Josema Urrestarazu mendizale eta eskalatzailiak ere eztia hankamotxak...
Baina entzuna daukat eta nik ere gauza bera pentsatzen dot, espezialidade honetan 2-3 urte bihar dirala detalle guztiak kontrolatzen juteko, zure onena emateko, batez ere zenbat eta ibilbide teknikuaua izan. Eta eskixen mundilloko batzuk ere bazaozen lasterketan aurrian ibiltzeko aukera askokin: 14.Pierrara bidian dauan Aitor Otxoa, Laura Sola, Imanol Armendariz eta nere aburuz lasterketa irabazteko faborito nagusixak ziran Javi Tirapu eta Juanjo Goikoetxea, beste batzun artian.
Hori ikusita, nere gogua, aber lehenengo igoera Tirapu ta Juanjokin egiteko gai ginan, ze jeisten ez nuan espero jarraitxu ahal izango genitxuanik.
Hasiera fondoko pistetatik zan, pelotoia luzateko. Deslizatzen urtetzia neretzat aproposa!! Irteera eman, eta Otxoa kohetia bezela urten zan (Pierraren batian lehenenguen aurretik ere ikusitxa daukat irteera batian. Artista Otxoa!!!) eta atzetik Juanjo eta Tirapu, Javi eta ni, eta guri pegauta beste hainbat. Lehenengo aldapan Otxoa bikotian zain geratzen hasi zan, eta gu aurrera.
Bero egunak, eta gabetan izargi, holakuetan gogor-gogor jartzen da elurra eguzkixak eman arte. Goizeko lehenengo igoeran, beraz, teknika asko bihar zan. Holakuetan ni ondo ibiltzen naiz.
Tirapu aurretik zijuan. Igoeratxo batian Juanjo pasatu genduan Javik eta bixok. Fokekin jeitsieratxo bat zauan, eta han, nahi ez nuan arren, deslizatzen Tirapu ere pasatu nuan. Uf ufff, a ze urduritasun, lehena nijuan!!! Gaurkuan bai gripatuko nuala fuerteegi hastiarren!!! jajaja
Eta horrela iritsi ginan lehenengo kranpoiak jartzeko lekura. Kranpoiak jarri, Javiri bastoiak hartu nizkion lehenago urtetzeko, eta lehenak atera ginan aldaketatik. Uf ufff. Oindiok lasterketa hasi besterik ez zan in. Luzia izango zan, asko falta zan hain bizkor hasteko, kar kar kar
Baina...metro gutxixan kranpoi bat urten jatan. Kauen... bi bota pare dauzkat ixa igualak, bat bestia baino gastauo, eta gastau hauekin ibiltzen naiz lasterketetan, erosuago dauzkadalako. Baina, kranpoiak jartzerakuan tensau in bihar ditxut, bestela desgastiagatik urten itxen dira eta, eta tensatu gabe neuzkan. Kaka morrallian.
Metro batzuk aurrera egin nitxuan kranpoi bat kordinotik zintzilik, ondo jartzeko leku bila, eta bitxartian beste krapoia urten. Kauenlaletxe!!!
Kranpoiak kendu eta tensatzen ari nintzan bitxartian, Iokin Garai, Otxoa eta abarrek harrapatu eta pasatu ninduten. Harritxu nintzan Juanjo eta Tirapuk ez aurre hartziakin, baina hainbeste konfusiokin, pentsatu nuan igual Javi baino aurrero zijuazela, ze Candanchuko karreran Juanjok nik baino bizkorro aldatzen zuala iruditxu jatan.
Kranpoiak tensatu, berriz jantzi, eta nere buruaz barre itxen abantau nintzan. Otxoa eta haueri esan nien, jode, honetan oin hasi naizela dirudi. Otxoan erantzuna, ni zure entrenatzailia banintz, lasterketa bukatu eta 10 serie egitera behartuko zintuzket zigor bezela, kar kar kar.
Javi aurretik zixen, ordurako metro dexente. Iokin, Otxoa eta hauek berriz ere aurreratu eta justu orduan berriz ere kranpoi bat askatu jatan. Badirudi ez nuala behar beste gogortu. Baina kranpoien aldaketa gertu zaonez, halaxe tiratu nuan kranpoiak kendu bihar ziran lekuraino. Javi despistatuta, aldaketan zain egon biharrian, aurrera abantau zan harrapatuko nuala pentsatzen, baina aldaketan zain egon bihar da (eta lagundu ahal bada), eta Otxoak brometan txartel horia atera zigun, arrazoi guztiakin!!
Eskixak berriz jantzi, eta traza elegante bat zauan deslizatzeko. Gustora jantzi nitxuan eskixak, eta disfrutatzen hasi nintzan deslizatzen. Azkenian, estuasunak pasatuta taupadak bere lekura bueltatzen hasi ziran, ufffa, kar kar kar
Berriz ere kranpoiak jantzi bihar ziran, igoera elegante bat zakagun hankentzat kriston huellak zeudena. Oso zati elegantia, bukaeran soka batekin
Tontorretik begirada bat bota nuan atzera, eta Iokin eta Iñigo kranpoiak jantzi berri aldaketatik ateratzen zauden. Metro batzutako aldia bageneukan beraz! Atzera begiratu, eta beste 3 bikote nahiko gertu, Otxoan monua tartian, baina Juanjo eta Tirapu ez nitxuan lokalizatzen. Ze arraroa!!!
Kontroleraino ixo, eta elur hautsetako jeitsiera bat egin genduan Budogian lautadaraino. DEMASA!!!
Abantaila generamanez, lasai hartu genduan, zeozer jan eta ura edateko baliatu genduan jeitsiera hau.
Hurrengo aldaketatik urtetzian, Iokin eta Iñigo aldaketan sartzen ikusi nitxuan. Motel jeitsi ginan arren, oindiok bentaja politxa geneukan!
2. igoera honetan tiraka hasi nintzan eta egurra eman genion. Atzera begira erreferentziak bilatu nahiean, 3-4 bikote gerran zetozela ikusten genduan. Oso igoera elegantia zan, ezagutzen ez nuan leku zoragarri batetatik gora. Gora iritsi, eta laku antzeko leku batian txip kontrola zauan, baina han ezin zan aldaketa izan. Galdetu nien, eta aldaketa 20 metro aurrerago zan, hau da, kontrol sorpresa zala edo, kar kar kar.
Bigarren jeitsiera honetan kontuz ibiltzeko abisatu zaben Breafingian, leku batzutan elur gutxi eta harrixak bistan zaudelako. Elur gogorra zauan, eta oso eroso jeitsi ginan. Momentu batian Sarrio talde bat bildurtu genduan, eta antxitxika pasatu zian gure aurretik. Sustua ematia sentitzen doten arren, espektakulu hutsa da hauek mendixan antxitxika ikustia!!
Eta aldaketara allau ginan, beno, allau nintzan!! Txipeko kontroleko tipuak esan zidan "zure laguna erori egin da eta eskixa galdu dau". Atzera begiratu, eta 100 metron faltan Javi geldik, eta eskixa aldapan behera!!
Antxitxika abantau nintzan eskixan bila. Eskerrak leku laua zan, han geratu zan eskixa. Javik beste eskixa kendu, eta antxitxika etorri zan kontroleraino.
Joe, hau eguna!!! Lehenengo kranpoiena, eta oin hau, baina tira, oindiok lehenak jarraitzen genduan eta bentajakin!!! Iujuuuu!!!
Eguneko hirugarren igoerari ekin genion. Berriz ere Pakizako aurre tontorrera jun bihar ginan. Javi tiratzen hasi zan hemen eta ni gantxuakin!!! Javik luzietan ez dau fallatzen, hori sasoia!!!
Gora iritsi, eta normalian egiten dogun bezela, Javi bere bi larruak kenduta ni iritsi ordurako. Botak lotu, berak foka larru bat kentzen dian bitxartian nik bestia kendu, eta beheruntz. Iujuuuu!!! Oso ondo ikasitxa daukagu maniobra hori, askotan errepikatu dogu eta, kar kar kar
Eta azken igoerak ez zaukan beste misteriorik. Distantzia eroso bat irabazitxa geneukan eta ez zan oso igoera luzia. Hurrengo zetozenek zeozer jan zigutela begitantzen jatan neri. Urrutitxo zeuden zeintzuk zian distingitzeko. Nere erreferentziekin, Iokin eta Iñigo izango zirala usten nuan.
Igoera berbetan eta tontakerixak esaten hasi genduan, baina derrepente Javi serixo jarri, eta tiratzen hasi zan eta ni jarraitzen saiatzen. Hori egurra!!!
Aurreko jeitsiera igoera honen ondotik zanez, atzetik zetozenen erreferentziak hartu ahal genitxuan. Ahal nuanetan burua altsau eta bikote asko jeisten ikusi eta Javikin komentatzen nuan. Halaxe iritsi ginan tontorrera, ni gantxuakin berriz ere!! kar kar kar
Azken jeitsiera falta jakun helmugarako. 800m inguruko jeitsiera zan. Esan ziguten kontuz jeisteko, oindiok goizegi zanez, elurra eraldatube zaola eta gogorra egongo zala.
Lasai lasai disfrutatzen bajatu genduan; oso jeitsiera politxa da, Linza azpixan ikusten da eta eguzkixak berotutako maldak bilatzen iritsi ginan helmugara. Saül zauan helmugan gure zain. ESKERRIK ASKO DANAGATIK SAÜL!!!!
OEOEOEOEOEOEOEOEOE ZE POZ, Eskerrak eman nizkion Javiri ere, nere bizitzako lehenengo mendi eskiko lasterketa irabazten laguntziarren. Javi ere oso pozik, berak irabazten zuan lehenengo mendi eski lasterketa zan eta.
Iritsi, eta handik oso denbora gutxira Juanjo eta Tirapu sartu ziran helmugan. Uffff, ez nakixan hauek ziranik atzetik zetozenak!!! Jakinez gero, pixka bat gehixo estutuko genduan jeitsieran. Beno, ahal izango bagendu, kar kar kar. Ze hauek bixak oso ondo bajatzen dira.
Zoriondu ondoren, ea zer gertatu zitzaien, eta hauena guria baino lasterketa gafauaua izan zala kontatu ziguten. Beno, hauena, edo Juanjona, guk bixon artian egindakuak aisa gainditxu zitxuan Juanjok berak bakarrik, jojojo
Kranpoiak jartzeko momentuan, Juanjok beste neurri batian zeuzkala konturatu zan (neria baino kagada handixagua, kar kar kar). Saiatu ziran tornillua askatu eta berriz ere ondo jartzen, baina erremintarik gabe oso zaila. Azkenian ikusten zaon batek korreadun kranpoi batzuk utzi zizkiola esan zigun. Juanjok asko zaintzen ditxu horrelako kontuak, batez ere Nafarruako gaztien taldia daramanez, gaztiekin ohitura asko dauka materixala puntuan jartzen. "Ondo gertatu zait, ikasteko" esaten zigun etengabe. Juanjo, zure sasoian oindiok ikasten ibiltzia ere, kar kar kar. Parre edarrak egin genitxuan.
Baina hori nahikua ez, eta Juanjo adrenalina belarrixetatik urtetzen zijuala postuak errekuperatzera, bere lekutik ertenda kontatu zigunez. Jeitsiera batian sekulako narrukua hartu zuala. Bekaina odoletan zeukan oindiok Juanjok hartu zuan narrukuagatik eta berari ere eskixa urten jakola esan zigun. Tirapu eskixan atzetik abantau omen zan, eta eskixan gainera salto in zuala mendixan behera jun ez zedin. Kriston espektakulua!!!
Horren ondoren lasaitu eta beste era batian egin zabela lasterketa, poliki-poliki postuak aurreratzen, bigarren iristeraino. Chapeau hauen karreria ere!!!
Hirugarren Adur eta Ota allau ziran. Hauek sekulako lehia euki zabela Iokin eta Iñigokin, baina Iokinek sekulako pintxazua jo zuala bigarren ixoeran bukaeran, eta hortik aurrera ezinian. Joe, ez izateko eskiko lasterketetan aritzen diranak, ixa 2000mtako lasterketa 2:40 inguruan in zaben.
Josema eta Adrian ere oso ondo, eta ondoren beste hegoaldeko napar batzuk, Imanol eta Laura. Laura hegoaldeko naparren artian podium orokorrian sartu zan, ez mixtuetan!!! Tope Matxineeeee!!! ZORIONAK!!!
Jende asko ibili zan primeran, beraz, danen aipamenik ezin in, baina gaztietan bakarra lehiatzen, Diego Mina, eta primeran moldatu zan hau ere!!! Astebukaera honetan Altitoyera Ander Gabiñakin dijua. Ondo moldatuko dira, fijo!!
Eta noski, nola ez, plazer bat makina guzti hauekin podiuma konpartitziarren. Ez dadila azkena izan!!
Podiumian lehenago ere egon izan naizen arren, nere bizitzan irabazi doten lehenengo Mendi Eskiko lasterketa izan denez, oindiok beste sarrera batzuk publikatzeko euki arren, jota emozionatuta, hauxe kontatu beharra neukan!!! OEOEOE
Garai batian Alta Ruta Belagua zena, Belaguako aterpetxia itxi ondoren pixka bat umezurtz geratu zan. Azken joerak ikusita, ibilaldixa izatetik lasterketa antolatzera pasatu ziran eta Pyrene Goi Mendi Zeharkaldia izena eman ziuen oin dala bost bat urte.
Baneukan lehenagotik ere hona juteko gogua, aurreko formatuan ere. Baina gauza bat dala, eta bestia dala, azkenian aurten suertatu da.
Bikotekako lasterketa izanik, hona jutia ez geneukan aurrikusita Javik beste konpromezu batzuk zeuzkalako, baina Saülek motibatuta, eta ibilbidia 2000m ingurukua izango zala esanda, Altitoy eta Pierra gainian zaudenez, Javik konpromezuak alde batera laga, eta bertara jutia pentsatu genduan.
Lasterketa domekan zanez, eta Pierra buruan, zapatuan demaseko mendi bueltia eman genduan. Kike ere etorri zan, eta hirurok paliza handi bat hartu genduan. Beraz, domekan ikuskizun zaukagun zenbateraino errekuperatu ginan zapatuko neketik.
Breafinga eman zaben, esperota bezela, 2000m inguru. Lehenengo igoeran kranpoiekin egingo genitxuan bi zati La Pakizara. Ondoren Budogia alderuntz jungo ginan, eta bukatzeko berriz La Pakiza inguruan pare bat buelta.
Breafingian mendi lasterketetako makina asko, podiumetan ibiltzen diran hainbat aurpegi ezagun Javi beraz aparte, Aritz Egea, Adur Mendizabal, Iokin Garai, Iñigo Alzola, Arantzazu, Aitor Otamendi (hau RAIDetan ere onenetarikua), Axier Alonso, Iñaki Uribe-Etxebarria... edozeinek zeukan arrazoi nahikua podiumian aisa sartzeko
Adrian Legarra eta Josema Urrestarazu mendizale eta eskalatzailiak ere eztia hankamotxak...
Baina entzuna daukat eta nik ere gauza bera pentsatzen dot, espezialidade honetan 2-3 urte bihar dirala detalle guztiak kontrolatzen juteko, zure onena emateko, batez ere zenbat eta ibilbide teknikuaua izan. Eta eskixen mundilloko batzuk ere bazaozen lasterketan aurrian ibiltzeko aukera askokin: 14.Pierrara bidian dauan Aitor Otxoa, Laura Sola, Imanol Armendariz eta nere aburuz lasterketa irabazteko faborito nagusixak ziran Javi Tirapu eta Juanjo Goikoetxea, beste batzun artian.
Hori ikusita, nere gogua, aber lehenengo igoera Tirapu ta Juanjokin egiteko gai ginan, ze jeisten ez nuan espero jarraitxu ahal izango genitxuanik.
Hasiera fondoko pistetatik zan, pelotoia luzateko. Deslizatzen urtetzia neretzat aproposa!! Irteera eman, eta Otxoa kohetia bezela urten zan (Pierraren batian lehenenguen aurretik ere ikusitxa daukat irteera batian. Artista Otxoa!!!) eta atzetik Juanjo eta Tirapu, Javi eta ni, eta guri pegauta beste hainbat. Lehenengo aldapan Otxoa bikotian zain geratzen hasi zan, eta gu aurrera.
Bero egunak, eta gabetan izargi, holakuetan gogor-gogor jartzen da elurra eguzkixak eman arte. Goizeko lehenengo igoeran, beraz, teknika asko bihar zan. Holakuetan ni ondo ibiltzen naiz.
Tirapu aurretik zijuan. Igoeratxo batian Juanjo pasatu genduan Javik eta bixok. Fokekin jeitsieratxo bat zauan, eta han, nahi ez nuan arren, deslizatzen Tirapu ere pasatu nuan. Uf ufff, a ze urduritasun, lehena nijuan!!! Gaurkuan bai gripatuko nuala fuerteegi hastiarren!!! jajaja
Eta horrela iritsi ginan lehenengo kranpoiak jartzeko lekura. Kranpoiak jarri, Javiri bastoiak hartu nizkion lehenago urtetzeko, eta lehenak atera ginan aldaketatik. Uf ufff. Oindiok lasterketa hasi besterik ez zan in. Luzia izango zan, asko falta zan hain bizkor hasteko, kar kar kar
Baina...metro gutxixan kranpoi bat urten jatan. Kauen... bi bota pare dauzkat ixa igualak, bat bestia baino gastauo, eta gastau hauekin ibiltzen naiz lasterketetan, erosuago dauzkadalako. Baina, kranpoiak jartzerakuan tensau in bihar ditxut, bestela desgastiagatik urten itxen dira eta, eta tensatu gabe neuzkan. Kaka morrallian.
Metro batzuk aurrera egin nitxuan kranpoi bat kordinotik zintzilik, ondo jartzeko leku bila, eta bitxartian beste krapoia urten. Kauenlaletxe!!!
Kranpoiak kendu eta tensatzen ari nintzan bitxartian, Iokin Garai, Otxoa eta abarrek harrapatu eta pasatu ninduten. Harritxu nintzan Juanjo eta Tirapuk ez aurre hartziakin, baina hainbeste konfusiokin, pentsatu nuan igual Javi baino aurrero zijuazela, ze Candanchuko karreran Juanjok nik baino bizkorro aldatzen zuala iruditxu jatan.
Kranpoiak tensatu, berriz jantzi, eta nere buruaz barre itxen abantau nintzan. Otxoa eta haueri esan nien, jode, honetan oin hasi naizela dirudi. Otxoan erantzuna, ni zure entrenatzailia banintz, lasterketa bukatu eta 10 serie egitera behartuko zintuzket zigor bezela, kar kar kar.
Javi aurretik zixen, ordurako metro dexente. Iokin, Otxoa eta hauek berriz ere aurreratu eta justu orduan berriz ere kranpoi bat askatu jatan. Badirudi ez nuala behar beste gogortu. Baina kranpoien aldaketa gertu zaonez, halaxe tiratu nuan kranpoiak kendu bihar ziran lekuraino. Javi despistatuta, aldaketan zain egon biharrian, aurrera abantau zan harrapatuko nuala pentsatzen, baina aldaketan zain egon bihar da (eta lagundu ahal bada), eta Otxoak brometan txartel horia atera zigun, arrazoi guztiakin!!
Eskixak berriz jantzi, eta traza elegante bat zauan deslizatzeko. Gustora jantzi nitxuan eskixak, eta disfrutatzen hasi nintzan deslizatzen. Azkenian, estuasunak pasatuta taupadak bere lekura bueltatzen hasi ziran, ufffa, kar kar kar
Berriz ere kranpoiak jantzi bihar ziran, igoera elegante bat zakagun hankentzat kriston huellak zeudena. Oso zati elegantia, bukaeran soka batekin
 |
| Javi eta bixok bigarren kranponeuan |
 |
| La pakizako aurretontorrera ateratzen, Petretxema eta Atxerito barrenian |
 |
| Beste lasterkari batzuk lepora iristen, Adolfo lehena |
Abantaila generamanez, lasai hartu genduan, zeozer jan eta ura edateko baliatu genduan jeitsiera hau.
Hurrengo aldaketatik urtetzian, Iokin eta Iñigo aldaketan sartzen ikusi nitxuan. Motel jeitsi ginan arren, oindiok bentaja politxa geneukan!
2. igoera honetan tiraka hasi nintzan eta egurra eman genion. Atzera begira erreferentziak bilatu nahiean, 3-4 bikote gerran zetozela ikusten genduan. Oso igoera elegantia zan, ezagutzen ez nuan leku zoragarri batetatik gora. Gora iritsi, eta laku antzeko leku batian txip kontrola zauan, baina han ezin zan aldaketa izan. Galdetu nien, eta aldaketa 20 metro aurrerago zan, hau da, kontrol sorpresa zala edo, kar kar kar.
Bigarren jeitsiera honetan kontuz ibiltzeko abisatu zaben Breafingian, leku batzutan elur gutxi eta harrixak bistan zaudelako. Elur gogorra zauan, eta oso eroso jeitsi ginan. Momentu batian Sarrio talde bat bildurtu genduan, eta antxitxika pasatu zian gure aurretik. Sustua ematia sentitzen doten arren, espektakulu hutsa da hauek mendixan antxitxika ikustia!!
Eta aldaketara allau ginan, beno, allau nintzan!! Txipeko kontroleko tipuak esan zidan "zure laguna erori egin da eta eskixa galdu dau". Atzera begiratu, eta 100 metron faltan Javi geldik, eta eskixa aldapan behera!!
Antxitxika abantau nintzan eskixan bila. Eskerrak leku laua zan, han geratu zan eskixa. Javik beste eskixa kendu, eta antxitxika etorri zan kontroleraino.
Joe, hau eguna!!! Lehenengo kranpoiena, eta oin hau, baina tira, oindiok lehenak jarraitzen genduan eta bentajakin!!! Iujuuuu!!!
Eguneko hirugarren igoerari ekin genion. Berriz ere Pakizako aurre tontorrera jun bihar ginan. Javi tiratzen hasi zan hemen eta ni gantxuakin!!! Javik luzietan ez dau fallatzen, hori sasoia!!!
 |
| Otxoa 3. igoeran oker ez banago |
Gora iritsi, eta normalian egiten dogun bezela, Javi bere bi larruak kenduta ni iritsi ordurako. Botak lotu, berak foka larru bat kentzen dian bitxartian nik bestia kendu, eta beheruntz. Iujuuuu!!! Oso ondo ikasitxa daukagu maniobra hori, askotan errepikatu dogu eta, kar kar kar
 |
| Adolfo bikotiakin. Ezkerretan lasterketan egindako Budogiako jeitsiera. Atzian 3 erregeen mahaia |
Igoera berbetan eta tontakerixak esaten hasi genduan, baina derrepente Javi serixo jarri, eta tiratzen hasi zan eta ni jarraitzen saiatzen. Hori egurra!!!
Aurreko jeitsiera igoera honen ondotik zanez, atzetik zetozenen erreferentziak hartu ahal genitxuan. Ahal nuanetan burua altsau eta bikote asko jeisten ikusi eta Javikin komentatzen nuan. Halaxe iritsi ginan tontorrera, ni gantxuakin berriz ere!! kar kar kar
Azken jeitsiera falta jakun helmugarako. 800m inguruko jeitsiera zan. Esan ziguten kontuz jeisteko, oindiok goizegi zanez, elurra eraldatube zaola eta gogorra egongo zala.
Lasai lasai disfrutatzen bajatu genduan; oso jeitsiera politxa da, Linza azpixan ikusten da eta eguzkixak berotutako maldak bilatzen iritsi ginan helmugara. Saül zauan helmugan gure zain. ESKERRIK ASKO DANAGATIK SAÜL!!!!
OEOEOEOEOEOEOEOEOE ZE POZ, Eskerrak eman nizkion Javiri ere, nere bizitzako lehenengo mendi eskiko lasterketa irabazten laguntziarren. Javi ere oso pozik, berak irabazten zuan lehenengo mendi eski lasterketa zan eta.
Iritsi, eta handik oso denbora gutxira Juanjo eta Tirapu sartu ziran helmugan. Uffff, ez nakixan hauek ziranik atzetik zetozenak!!! Jakinez gero, pixka bat gehixo estutuko genduan jeitsieran. Beno, ahal izango bagendu, kar kar kar. Ze hauek bixak oso ondo bajatzen dira.
Zoriondu ondoren, ea zer gertatu zitzaien, eta hauena guria baino lasterketa gafauaua izan zala kontatu ziguten. Beno, hauena, edo Juanjona, guk bixon artian egindakuak aisa gainditxu zitxuan Juanjok berak bakarrik, jojojo
Kranpoiak jartzeko momentuan, Juanjok beste neurri batian zeuzkala konturatu zan (neria baino kagada handixagua, kar kar kar). Saiatu ziran tornillua askatu eta berriz ere ondo jartzen, baina erremintarik gabe oso zaila. Azkenian ikusten zaon batek korreadun kranpoi batzuk utzi zizkiola esan zigun. Juanjok asko zaintzen ditxu horrelako kontuak, batez ere Nafarruako gaztien taldia daramanez, gaztiekin ohitura asko dauka materixala puntuan jartzen. "Ondo gertatu zait, ikasteko" esaten zigun etengabe. Juanjo, zure sasoian oindiok ikasten ibiltzia ere, kar kar kar. Parre edarrak egin genitxuan.
Baina hori nahikua ez, eta Juanjo adrenalina belarrixetatik urtetzen zijuala postuak errekuperatzera, bere lekutik ertenda kontatu zigunez. Jeitsiera batian sekulako narrukua hartu zuala. Bekaina odoletan zeukan oindiok Juanjok hartu zuan narrukuagatik eta berari ere eskixa urten jakola esan zigun. Tirapu eskixan atzetik abantau omen zan, eta eskixan gainera salto in zuala mendixan behera jun ez zedin. Kriston espektakulua!!!
Horren ondoren lasaitu eta beste era batian egin zabela lasterketa, poliki-poliki postuak aurreratzen, bigarren iristeraino. Chapeau hauen karreria ere!!!
Hirugarren Adur eta Ota allau ziran. Hauek sekulako lehia euki zabela Iokin eta Iñigokin, baina Iokinek sekulako pintxazua jo zuala bigarren ixoeran bukaeran, eta hortik aurrera ezinian. Joe, ez izateko eskiko lasterketetan aritzen diranak, ixa 2000mtako lasterketa 2:40 inguruan in zaben.
Josema eta Adrian ere oso ondo, eta ondoren beste hegoaldeko napar batzuk, Imanol eta Laura. Laura hegoaldeko naparren artian podium orokorrian sartu zan, ez mixtuetan!!! Tope Matxineeeee!!! ZORIONAK!!!
 |
| Imanol eta Laura |
 |
| Diego Mina Junior bakarra |
 |
| Podiumian, Erronkariko gaztakin. OEOEOE |
Podiumian lehenago ere egon izan naizen arren, nere bizitzan irabazi doten lehenengo Mendi Eskiko lasterketa izan denez, oindiok beste sarrera batzuk publikatzeko euki arren, jota emozionatuta, hauxe kontatu beharra neukan!!! OEOEOE
Aupa Piru! Zorionak!
ErantzunEzabatu