Hasi dira lasterketak!
Udan lasterketa batzutan parte hartzen dot, baina ez naiz lehiatzen neguan bezela, lagunekin lasterketak disfrutatzia izaten baita nere helburua elurrik ez daonian.
Nere motibazio puntu gorena neguan etortzen da zalantzarik gabe. Horregatik, hemendik aurrera blogian eraldaketa hori ikusi ahal izango dozue aurten ere, emaitzak jartzen hasiko naiz eta nere burua goraipatzen, kar kar kar.
Urtero bezela, Peyragudesen, Frantziako pirinioetako kopako lasterketa honekin hasiera ematen diogu neguko lasterketen denboraldixari. Ordurako, pirinioetan bizi diranek metro dexente metatuta eukitzen dituzte, eta normalian gu 5-6 egun eskiatu ondoren iristen gera.
Aurtenguan beraiek ez dabe askorik eskiatu elur faltagatik, baina neretzat eskiak jartzen nituan lehenengo eguna izan zan lasterketako eguna. Esango nuke aldia aurreko urtetan baino nabarixagua izan dala horregatik. Boten eta eskixen pisua eramatera ohitu gabe egotia gogorra itxen da haserako egunetan!
Aurreko 2 edo 3 urtetan Javi eta Kristianekin jun izan naiz lasterketa honetara, baina aurten beste plan batzuk medio, furgona lagunez aldatu, eta Ruth eta Larizekin jun nintzan.
Aurtenguan sprint-ik ez zan jokatu, beraz, 2 lasterketa izan ziran: Zapatuan bertikala jokatu zan, eta domekan 1600m ko indibidual edo norbanakua.
Bertikala lehenengo lasterketa zanez eta neri gaizkixen juten jatazen lasterketak diranez, oso atzian urten nintzan, lasai, ondo berotu arte behintzat. Aldapan gora arin nixen sentsaziua euki naban, eta hasi nintzan jendia aurreratzen. Azkenian, esperota baino askoz hobeto allau nintzan helmugara. Ai dont anderstand, Karakatetik fundamentuzko entrenorik in gabe nago eta eskiatu gabe, baina egixa da pisuz oso ondo nagola, eta horixe izango da emaitza txukuna itxian esplikaziua.
Arratsaldeko 5:30 inguruan eman zan irteera, eta ikaragarrixa izan zan inguruko mendixetan gaba sartzen ikustia goruntz guazela. Arbizon, Neouvielle, Pic Long... bazauan nora begiratu!
Lasterketa bukatu ondoren, tontorrian egon ginan pixkat eta gabaz jeitsi ginan. Ikaragarrixa da gabaz eskiatzia, batez ere pistak ematen dizun elur erregularrian (beti ere makinak lanian ez badaoz, bestela arriskutsua izan leike kabliakin lepua mozteko ere...)
Domekan berriz, beso eta bizkarreko agujetekin jaiki nintzan. Sasoian ez egotiak, eta eskiatzen lehenengo astebukaera izatiak, ondo ez errekuperatzia ekartzen dau eta ondo baino hobeto igarri naban!
Domekako lasterketak gainera, igoerez gain, jeitsierak ere bazauzkan. Hankak ohituta euki bihar dira igoerako palizan ondoren jeitsiera osuak tiroian itxeko. Elurran kalidadia oso aldakorra zauan, halere, jeitsieren zati handi batzuk pistetatik egin genitxuan, baina nahiko tranpa zan, ze zapaldutako zati bizkorretan ere, 3 metroko ratrac baten zabalera besterik ez zauan elurtuta, eta urtenez gero harrixak eta belarra zaozen. Pistan ere elur gutxi, tartian harrixak ere, beraz, erortzia ez zan aukera bat. Gainera, beheko zatixan belarran gainian ere eskiatzia tokatu jakun zapaldubeko elur bigun/ustel baten gainian. Irabazteko gutxi eta galtzeko asko arriskatuz gero!
Hori dana kontutan eukitxa, lasai-lasai atara nintzan, usten dot azkenetatik nintzala ibilbidia estutu zanian. Ondoren, jendia aurreratzen hasi nintzan huellaz kanpo. Aldaketetan eta jeitsieretan ere jendia aurreratzen. Zalantzarik gabe lasai urtetziak ondo itxen dit, baina jendia pasatzeko esfortzua handixa izaten da eta lasterketa buruarekiko eta zure ritmoko jendiarekiko denbora dexente galtzen da.
Azken igoeran, Igor ixa-ixa harrapatu naban. Igorrek ez zuan astebukaerarik onena euki, eta horregatik helmugan 22 seg. besterik ez zizkidan kendu. Seguruenik goian ere antzera kentzen zizkidala, baina harrigarrixena, jeitsieran nere atzetik urten zan Frantses gaztiak (Florent?) ni eta Igor aurreratu eta Igorri segundu bat sartu ziola, hau da, neri 23 seg. kendu zizkidala 260m desnibela jeisten. Nik minutu eta 40seg. tardau nitxuan jeitsiera batian berak 1:17 egin zuala. Nik 63km/o maximua hartu nabala jartzen dit erlojuak, eta bataz besteko 42km/o egin nuan. Frantses gaztiak bataz besteko 54km/o in zitxuala ematen dit hiruko erregelak.
Pentsa ze maximo hartzen diran, Larizi 80km/o markatu ziola esan zidan...
Mendixa asko gustatzen jata, eta urtero lasterketak itxen denbora gehiegi juten jatan sentsaziua daukat. Denboraldixa bukatu eta astebukaerero eskiatzen ibili izanagatik ere, mendi gutxi egiten doten sentsaziua geratzen jata eta pena bat izaten da. Aurtengo lasterketa gutxio eta mendi gehixo itxeko asmua daukat.
Baina beste alde batetik, lasterketan eski arin horien gainian nekatuta eta hankek ondo erantzungo dizuten jakin gabe abiadura horietan jeisten daukazun adrenalina sentsaziua ikaragarrixa da, ez dauka parekorik! Asko betetzen naute lasterketek ere!!!
Kuriosidadia baldin badaukazue, antolatzailien facebooken denborak eta abar ikusi leikezuez
Eta noski, handik nere bi furgonakidiak kopekin bueltatu ziran. Larizek zapatuan 2. egin zuan eta domekan Seniorretan 3. Ruthek ere domekan Seniorretan 2. egin zuan. Beraz, oinguan ere sariripeko bakarra ni, snif snif snif
Baina astebukaera mundiala izan zan, berriz ere dardara besterik ataratzen ez daben eski arinekin jeisten sentitxu naban adrenalina horrekin geratzen naiz!
Argazkixak:
Larunbatekuak
Igandeko etapakuak
 |
| Materixala prestatzen, oindiok aurreko urteko Pierrako dorsala motxilan jarritxa, a ze oroitzapen! |
Urtero bezela, Peyragudesen, Frantziako pirinioetako kopako lasterketa honekin hasiera ematen diogu neguko lasterketen denboraldixari. Ordurako, pirinioetan bizi diranek metro dexente metatuta eukitzen dituzte, eta normalian gu 5-6 egun eskiatu ondoren iristen gera.
Aurtenguan beraiek ez dabe askorik eskiatu elur faltagatik, baina neretzat eskiak jartzen nituan lehenengo eguna izan zan lasterketako eguna. Esango nuke aldia aurreko urtetan baino nabarixagua izan dala horregatik. Boten eta eskixen pisua eramatera ohitu gabe egotia gogorra itxen da haserako egunetan!
Aurreko 2 edo 3 urtetan Javi eta Kristianekin jun izan naiz lasterketa honetara, baina aurten beste plan batzuk medio, furgona lagunez aldatu, eta Ruth eta Larizekin jun nintzan.
 |
| Elur gutxi, lasterketa egiteko gutxiegi, baina asmatu zaben |
Aurtenguan sprint-ik ez zan jokatu, beraz, 2 lasterketa izan ziran: Zapatuan bertikala jokatu zan, eta domekan 1600m ko indibidual edo norbanakua.
Bertikala lehenengo lasterketa zanez eta neri gaizkixen juten jatazen lasterketak diranez, oso atzian urten nintzan, lasai, ondo berotu arte behintzat. Aldapan gora arin nixen sentsaziua euki naban, eta hasi nintzan jendia aurreratzen. Azkenian, esperota baino askoz hobeto allau nintzan helmugara. Ai dont anderstand, Karakatetik fundamentuzko entrenorik in gabe nago eta eskiatu gabe, baina egixa da pisuz oso ondo nagola, eta horixe izango da emaitza txukuna itxian esplikaziua.
Arratsaldeko 5:30 inguruan eman zan irteera, eta ikaragarrixa izan zan inguruko mendixetan gaba sartzen ikustia goruntz guazela. Arbizon, Neouvielle, Pic Long... bazauan nora begiratu!
Lasterketa bukatu ondoren, tontorrian egon ginan pixkat eta gabaz jeitsi ginan. Ikaragarrixa da gabaz eskiatzia, batez ere pistak ematen dizun elur erregularrian (beti ere makinak lanian ez badaoz, bestela arriskutsua izan leike kabliakin lepua mozteko ere...)
 |
| Atzian Arbizon handixena, Portarras barrenian txuri, eta ezkerretara Saint Laryko pistak |
Domekan berriz, beso eta bizkarreko agujetekin jaiki nintzan. Sasoian ez egotiak, eta eskiatzen lehenengo astebukaera izatiak, ondo ez errekuperatzia ekartzen dau eta ondo baino hobeto igarri naban!
Domekako lasterketak gainera, igoerez gain, jeitsierak ere bazauzkan. Hankak ohituta euki bihar dira igoerako palizan ondoren jeitsiera osuak tiroian itxeko. Elurran kalidadia oso aldakorra zauan, halere, jeitsieren zati handi batzuk pistetatik egin genitxuan, baina nahiko tranpa zan, ze zapaldutako zati bizkorretan ere, 3 metroko ratrac baten zabalera besterik ez zauan elurtuta, eta urtenez gero harrixak eta belarra zaozen. Pistan ere elur gutxi, tartian harrixak ere, beraz, erortzia ez zan aukera bat. Gainera, beheko zatixan belarran gainian ere eskiatzia tokatu jakun zapaldubeko elur bigun/ustel baten gainian. Irabazteko gutxi eta galtzeko asko arriskatuz gero!
Hori dana kontutan eukitxa, lasai-lasai atara nintzan, usten dot azkenetatik nintzala ibilbidia estutu zanian. Ondoren, jendia aurreratzen hasi nintzan huellaz kanpo. Aldaketetan eta jeitsieretan ere jendia aurreratzen. Zalantzarik gabe lasai urtetziak ondo itxen dit, baina jendia pasatzeko esfortzua handixa izaten da eta lasterketa buruarekiko eta zure ritmoko jendiarekiko denbora dexente galtzen da.
Azken igoeran, Igor ixa-ixa harrapatu naban. Igorrek ez zuan astebukaerarik onena euki, eta horregatik helmugan 22 seg. besterik ez zizkidan kendu. Seguruenik goian ere antzera kentzen zizkidala, baina harrigarrixena, jeitsieran nere atzetik urten zan Frantses gaztiak (Florent?) ni eta Igor aurreratu eta Igorri segundu bat sartu ziola, hau da, neri 23 seg. kendu zizkidala 260m desnibela jeisten. Nik minutu eta 40seg. tardau nitxuan jeitsiera batian berak 1:17 egin zuala. Nik 63km/o maximua hartu nabala jartzen dit erlojuak, eta bataz besteko 42km/o egin nuan. Frantses gaztiak bataz besteko 54km/o in zitxuala ematen dit hiruko erregelak.
Pentsa ze maximo hartzen diran, Larizi 80km/o markatu ziola esan zidan...
 |
| Lariz hartutako argazkixa. Euskal taldekoak eta infiltrao bat. Ezetz asmatu non dagoen wally? |
Mendixa asko gustatzen jata, eta urtero lasterketak itxen denbora gehiegi juten jatan sentsaziua daukat. Denboraldixa bukatu eta astebukaerero eskiatzen ibili izanagatik ere, mendi gutxi egiten doten sentsaziua geratzen jata eta pena bat izaten da. Aurtengo lasterketa gutxio eta mendi gehixo itxeko asmua daukat.
Baina beste alde batetik, lasterketan eski arin horien gainian nekatuta eta hankek ondo erantzungo dizuten jakin gabe abiadura horietan jeisten daukazun adrenalina sentsaziua ikaragarrixa da, ez dauka parekorik! Asko betetzen naute lasterketek ere!!!
Kuriosidadia baldin badaukazue, antolatzailien facebooken denborak eta abar ikusi leikezuez
 |
| Larunbateko bertikaleko denborak |
 |
| Igandeko denboren 1go orrixa |
 |
| Nahia eta Ruth sariak jasotzen. Aupa neskak!!! |
 |
| Iñigola ere ez da atzian geratzen, beti kajoian bueltan. Ez haiz makala! |
Baina astebukaera mundiala izan zan, berriz ere dardara besterik ataratzen ez daben eski arinekin jeisten sentitxu naban adrenalina horrekin geratzen naiz!
Argazkixak:
Larunbatekuak
Igandeko etapakuak
Iruzkinak
Argitaratu iruzkina