Pyrenaicako bloga

Uda betian Pyrenaicatik nerekin harremanetan jarri ziran, kolaboratzaile berri bila zebiltzala, eta ea nik kolaboratu nahiko nuan eurekin. Eztakit Izaskun ez ete dagoen horren atzetik, ze berak ere bere aldetik komentatu zidan fetxa beretsuetan. Edozein kasutan, neretzat ohore bat da bizi osoan etxean jaso doten mendiko aldizkarixakin kolaboratzia, eta noski, baietza eman niuen.

Di-da batian Pyrenaicako blogian publikatzeko baimena jaso nuan, eta ordutik gaur arte, lehenengopost-a publikatu doten arte, nahiko bertigo euki dot kontu honekin.

Kontziente naiz nere bloga ez dala beste munduko ezer, teknikoki ez naiz puntakua mendiko kiroletan, horregatik, krokisik edo bestelako datu teknikorik ez jartzen saiatzen naiz.

Baina hori horrela izanagatik ere, mendixan pila bat disfrutatzen dot eta nere blogian horixe isladatzen saiatzen naiz.

Beno, hori eta naturarekiko daukadan sensibilitatea, eta noski, nere hizkuntzagatikoa ere bai.

Eta horregatik, garai batian Berriako Ibilkariko atalakin kolaboratzia ere erabaki nuan.

Egixa esan, Ibilkarin sarrera gehixo ez sartzian arrazoia, publiko orokorrari nere ibilaldiak bost axolako diuela pentsatzeagatik da. Saiatzen naiz Berriako blog honetan beste ikutu bat ematen eta interes orokorreko kontuak publikatzen. Ez dakit hemendik aurrera nola moldatuko naizen guzti honekin, batzutan bixetan batera, bestetan batian edo bestian, eta beste batzutan nere blogian bakarrik sartuko dot posta. Baina argi daukat saiatzeko gogua behintzat badaukadala, bai Berriakin eta baita Pyrenaicakin kolaboratzekua, konstantzian emaitza edozein dala ere.

Beraz, bada ba momentua zezena adarretatik heldu eta “Show must go on” esatekua.

Hemen Pyrenaicako blogeko lehenengosarrera. Eta oinguan Berriakuan sartzeko interesekua badala pentsatu dudanez, hemen Ibilkarikua ere.
Hemen Pyrenaicako gure aurkezpena eta nere testua:

ARKAITZ IRURETA "PIRU"

Elgoibar, 1977.

Umetatik familiarekin mendira juten ginan, baina batez ere ama elurzale amorratua, berdin plastiko, trineo edo eskiekin oinarrizko elementuaz egoera solidoan disfrutatzen irakatsi zidan.

Lagunekin Piriniotako gailur handienak ezagutu bitartean, iraupen eskiko lasterketetan hasi nintzen.

Mendi eskira naturalki iritsi nintzen, eta katiatu. Andoni Areizagak dena batera egin zitekeela erakutsi zigun, lasterketetako teknikarekin mendi eskiak beste dimentsio bat hartzen duela, alegia.

Eguneroko mendibuelta batean senari kasu eginaz galtzea atsegin dut, mendi famatuak igotzea baino gehiago. Eta gaur egun horrela ulertzen dot mendia, sena askatzen dudan lekua, berdin oinez, mendikletaz, katu hankekin, edo gehien maite dudan mendi eskiekin.

Mendia natura zaintzearekin eta euskararekin lotzen dut, eta 2009tik pirukeriak.blogspot.com bloga daukat; ezertan puntakoa ez naizenez, edozein mendizaleren bloga izan litekeena. Bloga edukitzearen arrazoia irteera bat 3 aldiz bizi dudalako da, egitean, idaztean, eta denbora batetara irakurtzean.